Categorie: Moed
Het zwarte gordijn
Bepaalde vrouwen uit de geschiedenis zijn niet gewoon een beetje interessant of inspirerend. Ze zijn noodzakelijk. Zoals mezzo-sopraan Pauline Viardot. Wat zij presteerde op die memorabele oktoberdag van 1849 haalde geschiedenisboeken noch Wikipedia’s, maar is zondermeer voor iedereen een verpletterende les. “Gelieve plaats te… Continue Reading “Het zwarte gordijn”
Gele kerst
Ik heb hem niet zien vallen. Net daarvoor heb ik de geblokte jongeman met kinderlijk enthousiasme zien staren naar de etalage van de Christmas Shop. Hij viel me op door een fluogele kniebeschermer, die zijn linkerknie kussenzacht omwikkelt. Het was een tersluikse duik, zonder… Continue Reading “Gele kerst”
Vallen als Remco
Aan de vooravond van de Ronde van Lombardije blaakt Remco Evenepoel van zelfvertrouwen. Samen met Wout van Aert hijst hij de door corona en hitte uitgetelde Vlamingen eigenhandig uit hun catacomben. Lethargie en frustratie wijken voor de grootste heropstanding sinds Jezus Christus. De Vlaming… Continue Reading “Vallen als Remco”
Het jaar van de vleermuis
Volgens de Chinese dierenriem is 2020 het jaar van de rat, het eerste dier in de twaalfjarige cyclus. Wie geboren is onder dit sterrenbeeld is charmant, efficiënt, diplomatisch en ondernemend. De schaduwzijde van een rat is dat hij iedereen onder tafel kan babbelen. De… Continue Reading “Het jaar van de vleermuis”
Een ongewoon gesprek met Corona
‘Hallo.’ Een man met een hoofd als de stekelige Coronabol in de tv-journaals komt van tussen de bomen op me af. Ik deins achteruit en wil het op een rennen zetten uit het bos. ‘Vrees niet,’ spreekt de mannenstem. Midden in het Coronahoofd bevindt… Continue Reading “Een ongewoon gesprek met Corona”
De Greta en Donald in onszelf
2020 startte met een blitzkrieg. Op 3 januari schakelde een Amerikaanse raket een Iraanse generaal uit. Diezelfde dag vierde Greta Thunberg haar zeventiende verjaardag. Tussen die twee gebeurtenissen is een verband. De roaring twenties zijn begonnen. Gisteren las ik het boekje “Niemand is te… Continue Reading “De Greta en Donald in onszelf”
De boodschap van Masoud
Op Internationale mannendag moet ik denken aan de man op een zwart-witfoto, deze zomer in de krant. Hij ligt op een soort aanhangwagen, bewegingloos op zijn buik. Zijn voorhoofd rust pal op het kille metaal, alsof hij zich diep voor iets schaamt. Zijn linkervoet… Continue Reading “De boodschap van Masoud”
Buigen voor een batterijwijf
Hoe krijg je als man de diepste inzichten? Op een meditatiematje, rond een mannenvuur of onderweg naar Compostella? Door een topspreuk van de Dalai Lama? Doe mij maar de fiets. Op het einde van de Koetsweg draai ik de Heideberg op en schakel naar… Continue Reading “Buigen voor een batterijwijf”
Brief aan Elisabeth
Beste Elisabeth, Achttien worden, het doet wat met een mens. Een meisje wordt vrouw. Yes I can. Slagroomtaart. Moët et Chandon. Bevlogen speeches. Collectieve glimlach. Streepje emo. Een leven dat je toelacht. Maar jij bent niet de girl next door, jij bent de kroonprinses.… Continue Reading “Brief aan Elisabeth”
Een nieuwe D-Day
‘Ze zijn geland! Ze zijn geland!’ Vader, ondertussen bijna vijfentachtig, herinnert het zich alsof het gisteren was. Een dorpsgenoot had het grote nieuws opgepikt door op zolder te luisteren naar de krakende nieuwsberichten op zijn verboden radiootje. Als een lopend vuurtje ging het beste… Continue Reading “Een nieuwe D-Day”
Hendriks blog 
Recente reacties